บนเส้นทางนักสู้เพื่อการรู้แจ้ง
กลับบ้านเถอะลูก....องค์จิตจักรวาลทรงรอการหลุดพ้นของพวกเธออยู่...นอกระบบเอกภพที่เป็นสวรรค์นิรันดร....คำอธิบายว่า "ปัญญา" มีความหมายว่าอย่างไร ด้วยการยึดเอาหลักอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป มาท่องตามคำที่จำมานั้นมันเป็นวิธีที่พวกนั่งคิด นั่งมอง นั่งพิจารณาอยู่คนเดียวเขาใช้ปฏิบัติกัน...เพราะมันสร้างสติ รักษาสติ เพื่อการใช้ปัญญาคิดพิจารณาเรื่องนั้นๆได้อย่างต่อเนื่องที่เรียกว่า "อยู่ในสมาธิ" อย่างง่ายดาย
ลองนำมาใช้กับคนใกล้ตัว หรือคนข้างบ้านตอนที่พวกเขายื่นเงื่อนไขด้านลบให้เธอจนทำให้เธอไม่สบอารมณ์ดูสิ เธอจะควานหาไตรลักษณ์ที่นำมาอธิบายอย่างคล่องแคล่วนั้นได้จริงหรือเปล่า....
คำถามที่เป็นปัญหาของผู้ติดอยู่กับวิธีเดิมๆนี้ก็คือ...
1.เธอจะสร้างสติและรักษาจิตมิให้สติแตกได้อย่างไร เมื่อมีคนกวนสะทีนอยู่เบื้องหน้า ณ บัดนั้น
2.เธอจะทนต่อการยั่วยุนั้นได้ดีแค่ไหน โดยไม่ต่อสู้ ไม่ตอบโต้ ไม่ต่อต้าน และไม่คิดที่จะหลบเลี่ยงหรือหนีปัญหา แต่สามารถรักษาความสงบเย็นเอาไว้ได้อย่างมั่นคง
3.เธอจะเข้าถึงกฎไตรลักษณ์ที่ท่องมา แล้วหยิบฉวยมาใช้ได้ด้วยปัญญาที่ในตนได้ดีแค่ไหน
หมายเหตุ:
นั่งหลับตาใช้ปัญญาพิจารณากฎไตรลักษณ์นั้นมันไม่อยากหรอกนักเรียน เพราะสร้างสติและรักษาสติขณะอยู่คนเดียว นั่งนึกคิดอยู่คนเดียวนั้นมันเป็นเรื่องง่าย เพียงแค่ระวังจิตตนเองไม่ให้ว่อกแว่กเหมือนลิงที่อยู่ไม่สุขเท่านั้น
แต่ในชีวิตประจำวัน เธอยังมีคนรอบข้างที่จะสร้างเงื่อนไขรบกวนจิตใจเธอได้ตลอดเวลา ซึ่งเป็นเงื่อนไขภายนอกที่เธอไม่อาจควบคุมได้ ไม่อาจคาดหมายล่วงหน้าได้....ถ้าไม่ฝึกฝนไปในชีวิตจริง เพื่อสร้างความแข็งแกร่งให้จิตและปัญญาด้วยธรรมชาติสมาธิแบบลืมตา ไม่หนีหน้าผู้คน บำเพ็ญจิตตนให้มันแกร่งเข้าไว้ด้วยมหาสติแล้ว เธอไม่มีวันเข้าถึงสติ สัมปชัญญะ ปัญญา และสมาธิได้แน่นอน เพราะจิตใจเธอมันจะอ่อนไหวไปตามการยั่วยุของสิ่งเร้าทั้งภายนอกภายในได้เสมอ
อย่าคิดว่าห้ามจิตตนเองมิให้สั่นไหว กำกับมันไว้ให้สงบเย็นได้ ในยามอยู่เงียบๆคนเดียวได้แล้ว คือ ความเป็นเลิศ
แต่การที่เธอสามารถอยู่ร่วมสังคมกับคนอื่นๆที่มีนิสัยและสันดานแตกต่างกันอย่างหลากหลายได้อย่างมีความสุข นี่ต่างหากคือยอดแห่งอริยะบุคคล....
เพราะอดทนต่อการกระทำไม่ถูกต้องของคนอื่นได้
เพราะอดกลั้นต่อการกระทำไม่ถูกต้องของคนอื่นไหว
เพราะให้อภัยต่อบุคคลที่ไม่สมควรจะให้อภัยได้........
นี่คือ ผลแห่งการปฏิบัติมหาสติ ในท่ามกลางสังคมเมืองโดยไม่ต้องปลีกวิเวก....ไม่ต้องเดินถ่างขาให้น่าเกลียด ไม่ต้องหลับตา-ปิดหู และไม่ต้องปลีกตัวเองไปอยู่คนเดียว....
มนุษย์จะไปสวรรค์คนเดียวไม่ได้หรอกนักเรียนที่รักแห่งเราทั้งหลาย
ป.วิสุทธิปัญญา
9-05-2014
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
"ถ้ายุคใดที่จิตสำนึกของมนุษย์ตกต่ำ ยุคนั้นมนุษย์ต้องทำสงครามกับภัยธรรมชาติเสมอ"
จิตสำนึกตกต่ำ หมาย ถึง มนุษย์นั้นไม่สามารถเข้าถึงการใช้ปัญญาญาณของสมองได้ ดีแต่ใช้อารมณ์รู้สึกกับการนึกของจิตขับเคลื่อนพฤติกรรม และดีแต่ท่องจำข้อธรรมะเท่านั้น แต่ไม่สามารถนำมาใช้ปฏิบัติในชีวิตจริงได้เลย ตัวอย่างเช่น การคิดลบต่อผู้อื่น กล่าวร้ายต่อผู้อื่น หรือการใช้วาจาเหยียดหยามถากถาง จาบจ้วงผู้อื่น เป็นต้น