มายา ของผู้ที่เข้าถึงสภาวะแห่งนิพพาน

ตอบคำถาม: Cjw Surin ·
เรียนถามท่าน อาจารย์ว่า
*************************
Question:
1. ผู้บำเพ็ญแบบ นักรบแห่งแสงสว่าง
จนสามารถกลับนิพพานได้นั้น
จะมีมายาหลงเหลือไว้ให้คนประจักษ์
คือ ศพจะอ่อนนิ่ม ทิ้งไว้หลายวัน
ก็ไม่เน่าเหม็นทั้งที่ไม่ได้ฉีดยาใดๆ เลย
หรือถ้านำไปเผา
กระดูกก็จะกลายเป็นพระธาตุ
แบบต่างๆ

จะสามารถอธิบายแบบอภิปรัชญาได้
ว่าอย่างไรครับ

Answer:
1.จงอย่าด่วนสรุปว่าผู้ปฏิบัติบำเพ็ญ
บนเส้นทางนักรบแห่งแสงสว่าง
เมื่อจบสิ้นอายุขัยและทิ้งกายสังขารไปแล้ว
ยังมีมายาหลงเหลือไว้ให้คนประจักษ์
ในแบบที่ท่านกล่าวถึงในคำถามข้างบนนั้น
เป็นตัวชี้วัดว่าผู้นั้นเข้าถึงสภาวะนิพพานได้แล้ว

เพราะในความเป็นจริงแล้ว
มันมิได้เป็นอย่างที่ท่านคิดเชื่อกันอยู่เสมอไป

บางรูปธรรมที่เข้าถึงสภาวะนิพพานได้
เมื่อละทิ้งกายสังขารไปแล้ว
มิได้ทิ้งมายาใดๆให้หลงเหลือไว้เลยก็มี
นอกจากชื่อนามกับความดีงามของเขา
เอาไว้ให้คนรุ่นหลังจดจำและทำตามเท่านั้น

ผู้ทรงศีลบริสุทธิ์จะมีจิตใสใจสวย
ผู้มีจิตใสใจสวยจะมีปัญญาวิสุทธิ์
และสังขารบริสุทธิ์

ผู้มีจิตตปัญญาอันวิสุทธิ์
กับกายสังขารอันบริสุทธิ์
จักเป็นผู้เข้าถึงซึ่งความว่างอันยิ่งยวด

ความว่างอันยิ่งยวดของผู้เข้าถึงนิพพานได้
ได้จากความมีตัวตนอยู่แต่เสมือนไม่มี
นั่นหมายความว่าจักต้องมี "อัตตาเป็นศูนย์"

ดังนั้น
ผู้ที่เข้าถึงสภาวะแห่งนิพพานได้จริงแท้
ต้องไม่ทิ้งมายาแห่งอัตตาใดๆไว้เบื้องหลัง
เพราะเข้าถึงความว่างจากสิ่งที่ตนมีอยู่ได้แล้ว

ถ้าจิตยังคิดอธิษฐานให้
เถ้ากระดูกของตนเป็นผลึกพระธาตุ
จะเพื่อกิจการใดก็แล้วแต่
มันเป็นตัวชี้วัดว่าจิตยังไม่ใสมิใช่หรือ
จิตยังไม่สามารถเข้าถึงความว่างได้มิใช่หรือ

หรือแม้ว่ารูปธรรมนั้นมิได้ตั้งจิตอธิษฐานไว้
แต่เวลาเผาสังขารให้มอดไหม้
เถ้าถ่านกลับกลายเป็นพระธาตุหรือผลึกสี
นี่ก็เป็นไปตามคุณสมบัติทางพลังงานของจิต
อันเกิดจากการฝึกฝนและสั่งสม

หรือบางรูปธรรมตายแล้วสังขารไม่เน่าสลาย
แถมเล็บและเส้นผม-ขนงอกยาวได้เรื่อยๆ
นี่ก็มิใช่ตัวชี้วัดว่ารูปธรรมนี้นิพพานแล้ว

ปรากฏการณ์นี้เกิดจากการปฏิบัติบำเพ็ญ
ด้วยการเคร่งครัดในการครองศีล
อิ่มเอิบเบิกบานอยู่ในพระธรรม
ลึกล้ำดื่มด่ำอยู่ในกรรมฐานสมาธิเป็นนิจ
โดยครองความสันโดษมายาวนาน
ทำการผลิตสร้างพลังงานด้านบวก
ขึ้นมามากมายในแต่ละวัน
แต่ที่แผ่เมตตาแบ่งปันออกไปนั้น
มันน้อยกว่าที่ตนสร้างใหม่เพิ่มขึ้น
เมื่อตายไปพลังงานไฟฟ้าด้านบวก
ที่ตนสร้างสะสมไว้ในกายสังขารมากๆ
มันก็จะถูกนำมาใช้เป็นพลังงานชีวิต
เหมือนแบตเตอรี่ที่มีไฟหล่อเลี้ยงรถยนต์
ในขณะที่ดับเครื่องแล้วนั่นเอง

ซึ่งปกติแล้วพลังงานชีวิตนี้
จิตวิญญาณแก่นแท้จะเป็นผู้ผลิตสร้างให้
เครื่องยนต์แห่งกรรมนั้นมีชีวิต

เมื่อตายแล้วแต่ยังมีพลังงงานหล่อเลี้ยงอยู่
การไม่เน่าเปื่อยของเซล
การที่มีเล็บและขนงอกยาวได้เรื่อยๆ
จึงไม่น่าแปลกประหลาดอะไรเลย
และไม่ใช่ตัวชี้วัดคุณสมบัติแห่งนิพพาน
อย่างที่คิดเชื่อกันแต่อย่างใดอีกด้วย

Question:
2. จากข้อ1.
พระธาตุของพระพุทธองค์
หรือพระอริยสาวก
สามารถเสด็จไปหาบุคคลที่ศรัทธาได้เองหรือไม่

Answer:
คำถามนี้เราไม่มีคำตอบให้นะ
เพราะเป็นคำถามในสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง

เอเมน สาธุ
ป.วิสุทธิปัญญา
23-3-2017