วันพฤหัสบดีที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2560

บทเรียนแห่งความกลัวตาย





คนเราถ้าเชื่อแล้วว่า
เหตุร้ายหรือภัยพิบัติมันจะมาถึงตัวจริงๆ
เขาก็จะจะกลัวตายทันที
เมื่อกลัวตายแล้ว
ไม่มีใครที่จะไม่อพยพหลบภัยหรอก
ด้วยข้ออ้างที่ว่าไม่รู้จะอพยพไปอยู่ไหน
ขณะที่หัวใจยังกลัวตายอยู่
ที่เราพยายามนำข่าวภัยพิบัติร้ายๆ
ที่เกิดจริงแล้วมาให้ดู
ก็เพื่อช่วยให้คนที่เคยต่อต้านเรา ไม่เชื่อเรา
ได้หันมาขบคิดพิจารณาและรับฟังเราง่ายขึ้น
เพราะมีตัวอย่างให้ดูจริงๆแล้ว
กล่าวง่ายๆคือ พยายามทำให้พวกเขา "เชื่อเรา"
ว่าพระบิดากำลังชำระโลกกับมนุษย์จริงๆ
มหันตภัยพิบัติกำลังจะมาเยือน
เพื่อให้เขารับฟังคำเตือนของเรา
ด้วยจิตใจที่อ่อนโยน
มิใช่งมงายกับการต่อต้านเรา ก้าวล่วงเราตะพึด
เหมือนทำตัวรอคอยความตาย
ทั้งๆที่ตัวเองก็กลัวตาย
เรารู้ดีว่า.....ตราบใดที่
พวกท่านยังไม่เชื่อข่าวสารด้านภัยพิบัติ
ข่าวสารเรื่องแผ่นดินหายตามแผนที่
ที่เราถือมาฝากด้วยการบันทึกขีดเขียนไว้แล้ว
การกลัวตายของท่านย่อมไม่มีวันจะเกิดขึ้นได้
ตราบใดที่ไม่มีใครกลัวตายจากมหันตภัยที่เราเตือน
โลกนี้ก็จะไม่มีใครเปลี่ยนแปลงตนเอง
เพราะท่านทั้งหลายไม่เชื่อเรา
จึงไม่มีใครกลัวตาย
จึงไม่มีใครเปลี่ยนแปลง
การอพยพหลบภัย
การเตรียมตนเองและจิตวิญญาณ
เพื่อการผจญภัยที่จะมาถึง
มันจึงไม่มีวันจะเกิดขึ้นดังกล่าวนั้น
นอกจากนั้น
การอพยพหลับภัยพิบัติที่เรากล่าวถึงนี้
เป็นเรื่องส่วนบุคคลของประชาชน
ที่จะมีสิทธิแสวงหาที่อยู่ใหม่
ที่ตนคิดว่าปลอดภัยกว่าที่เดิมได้เอง
ตามความพร้อมของตน
โดยไม่ต้องรอฟังคำสั่งหรือการอนุญาต
จากภาครัฐก่อนว่าให้อพยพโยกย้ายได้
ถ้าไม่อนุญาตห้ามโยกย้ายเด็ดขาด
แม้เจ้าของบ้านหลังนั้นเห็นว่าไม่ปลอดภัย
การจะย้ายไม่ย้าย จะย้ายเมื่อไหร่
จะย้ายไปอยู่ที่ไหน
การจะเตรียมตนเองให้พร้อมหรือไม่
มันอยู่ที่ดุลยพินิจทางปัญญาเฉพาะบุคคลว่า
เชื่อมั่นในข้อมูลข่าวสารจากองค์จิตจักรวาล
ที่พระองค์สื่อผ่านมาทางเรากันรึเปล่า
แต่ละท่านมีความพร้อมกันแค่ไหนเท่านั้นเอง
ทุกวันนี้ "คำสอน" ให้ชำระจิตในห้องเรียนนี้
มันจึงดูเหมือนจะนำเสนอน้อยกว่า
การนำเสนอข่าวสารด้านภัยพิบัติ
จึงน้อยกว่าสอนพวกท่านให้ฉลาดอ่านโลก
แล้วใครล่ะ...ที่ทำให้เรา
มีคำสอนให้ท่านชำระจิตใจให้ใสสวย
ค่อนข้างน้อยอย่างทุกวันนี้
จงอย่าเพิ่งเบื่อข่าวสารเรื่องภัยพิบัติก็แล้วกัน
ทีวีทั่วไปเขาไม่ค่อยมีให้ท่านดูแล้วล่ะนะ
เอเมน สาธุ
ป.วิสุทธิปัญญา
25-1-2017

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

"ถ้ายุคใดที่จิตสำนึกของมนุษย์ตกต่ำ ยุคนั้นมนุษย์ต้องทำสงครามกับภัยธรรมชาติเสมอ"



จิตสำนึกตกต่ำ หมาย ถึง มนุษย์นั้นไม่สามารถเข้าถึงการใช้ปัญญาญาณของสมองได้ ดีแต่ใช้อารมณ์รู้สึกกับการนึกของจิตขับเคลื่อนพฤติกรรม และดีแต่ท่องจำข้อธรรมะเท่านั้น แต่ไม่สามารถนำมาใช้ปฏิบัติในชีวิตจริงได้เลย ตัวอย่างเช่น การคิดลบต่อผู้อื่น กล่าวร้ายต่อผู้อื่น หรือการใช้วาจาเหยียดหยามถากถาง จาบจ้วงผู้อื่น เป็นต้น