การปฏิสัมพันธ์ หมายถึง:
************************
1.การแสดงออกหรือการกระทำใดๆก็ตาม
ที่ท่านและคนอื่นๆปฏิบัติต่อกัน
2.เพื่อยังประโยชน์สุขและความสำเร็จร่วมกัน
ในชีวิตประจำวัน
3.โดยจะเป็นทั้งความสัมพันธ์
แบบเป็นครั้งคราว หรือแบบประจำเป็นกิจวัตรก็ได้
4.ในการปฏิสัมพันธ์ดังกล่าวนี้
ท่านทั้งหลายจักต้องระลึกให้ได้ว่า
มนุษย์คนอื่นๆที่ท่านสัมพันธ์ด้วยนั้น
แม้เขาจะแสดงออกหรือกระทำต่อตัวท่าน
อย่างไม่สุภาพ ไม่เหมาะควร ไม่เป็นธรรม
แต่เขาก็มิใช่คู่ต่อสู้ของท่าน....
แต่เขาก็มิใช่ศัตรูของท่าน.....
5.แท้จริงแล้ว....พวกเขาทุกคน
ต่างล้วนเป็นผู้ที่จะช่วยท่านให้ประสบผลสำเร็จ
ในการยังประโยชน์สุขของท่านเองต่างหากล่ะ
6.ดังนั้น...
ท่านจึงต้องยึดมั่นเสมอว่า
ถ้าใครแสดงออกหรือกระทำต่อตัวท่าน
ในแบบที่ไม่สุภาพ ไม่เหมาะควร หรือ ไม่เป็นธรรม
ท่านจักต้องใช้
"กฎแห่งการปฏิสัมพันธ์ ของ ปริญญา" ดังนี้ คือ
1).ไม่ต่อสู้
2).ไม่ตอบโต้
3).ไม่ต่อต้าน
4).ไม่หลีกเลี่ยง
ทั้งนี้เพื่อป้องกันความแตกแยกร้าวฉาน
มิให้เสียการใหญ่นั่นเอง
7.โดยให้ท่านปฏิบัติต่อตัวเขาดังนี้ คือ
1).รับรู้แล้ว ไม่รับเอา
2).ป้องกันตนเองไว้
โดยไม่เปิดโอกาสให้เขา
ทำเช่นนั้นได้อีกในครั้งต่อไป
ด้วยรักและปรารถนาดีครับ
เอเมน สาธุ
ป.วิสุทธิปัญญา
10-11-2015
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
"ถ้ายุคใดที่จิตสำนึกของมนุษย์ตกต่ำ ยุคนั้นมนุษย์ต้องทำสงครามกับภัยธรรมชาติเสมอ"
จิตสำนึกตกต่ำ หมาย ถึง มนุษย์นั้นไม่สามารถเข้าถึงการใช้ปัญญาญาณของสมองได้ ดีแต่ใช้อารมณ์รู้สึกกับการนึกของจิตขับเคลื่อนพฤติกรรม และดีแต่ท่องจำข้อธรรมะเท่านั้น แต่ไม่สามารถนำมาใช้ปฏิบัติในชีวิตจริงได้เลย ตัวอย่างเช่น การคิดลบต่อผู้อื่น กล่าวร้ายต่อผู้อื่น หรือการใช้วาจาเหยียดหยามถากถาง จาบจ้วงผู้อื่น เป็นต้น