วันศุกร์ที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ธรรมวิถีจิตจักรวาล - เส้นทางสายวิมุตติ์





ธรรมวิถีจิตจักรวาล
*******************
เราขอกล่าวความจริงต่อท่านทั้งหลาย
ผู้เลือกเส้นทางสายวิมุตติ์
ในบทบาทของ "นักสู้เพื่อการรู้แจ้ง"
ด้วยบริบทของฆราวาสหรือผู้ครองเรือนว่า

ความพยายามที่จะเข้าถึง
คุณสมบัติแห่งสุญญตาของจิตนั้น
ท่านจักควรต้องทำให้ได้ในชีวิตประจำวัน
ด้วยการไม่เลือกที่จะ "ไปสวรรค์คนเดียว"

การปิดกั้นทวารที่เป็นอายตนะภายนอกทั้งห้าเอาไว้
จนเหลือแต่จิตเพียงอย่างเดียวนั้น
มันมิใช่วิถีที่ถูกต้องตามครรลองธรรมชาติเลย

วิธีการปิดกั้นสองตาของท่านไว้
ก็ไม่ต่างจากการทำให้ตาเสีย
ทั้งๆที่ต้องใช้ตาเพื่อแสวงหาองค์ความรู้ที่มีอยู่รอบตัว

วิธีการปิดกั้นสองหูของท่านไว้
ก็ไม่ต่างจากการทำให้หูเสียหรือหูหนวก
ทั้งๆที่ท่านยังต้องใช้หูเพื่อการเรียนรู้ผู้อื่น

วิธีการปิดกั้นสองรูจมูกของท่านไว้
ก็ไม่ต่างจากการทำให้จมูกเสีย
ทั้งๆที่ท่านยังต้องใช้จมูก
เป็นเครื่องมือชิ้นหนึ่งเพื่อการเรียนรู้สรรพสิ่ง

วิธีการปิดกั้นปากของท่านไว้
ก็ไม่ต่างจากการทำให้ตนเองเป็นใบ้
ทั้งๆที่ต้องใช้ปากเพื่อสื่อสารสัมพันธ์กับคนอื่นๆ

วิธีการปิดกั้นตนเองเอาไว้ไม่ยอมสุงสิงกับใคร
ด้วยการเก็บตัวอยู่ในห้องคนเดียวตามลำพัง
ก็ไม่ต่างจากการทำให้ตนเองโดดเดี่ยวจากสังคม
ทั้งๆที่มนุษย์ถูกกำหนดให้เป็นสัตว์สังคม

เราจึงกล่าวต่อนักสู้ผู้เป็นฆราวาสเสมอมาว่า
ท่านจะสามารถดำเนินไปบนเส้นทางสายวิมุตติ์
ขณะที่ท่านยังมีครอบครัวและมีสังคมได้
เพราะการใช้ชีวิตในสังคมและการทำงาน
มันก็คือการปฏิบัติธรรมเช่นกัน

จะโดดเดี่ยวตนเองไปทำไม
ท่านจะทิ้งสังคมครอบครัวไปได้ก็แค่บางเวลา
สู้ท่านเลือกเผชิญหน้ากับทุกคน
ทุกสถานการณ์ในระหว่างวัน
ด้วย "มหาสติ"
และยึดปณิธานแห่งนิพพานไว้ให้มั่นคง
จงฝึกการรับรู้แล้วไม่รับเอาให้เชี่ยวชาญไว้
โดยไม่ต้องทิ้งสังคมไปหลบหลับอยู่คนเดียว

เคาะจิตปัญญาของตนเองสิ
แล้วท่านจะประสบผลสำเร็จในเร็ววัน

เอเมน สาธุ
ป.วิสุทธิปัญญา
29-10-2015

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

"ถ้ายุคใดที่จิตสำนึกของมนุษย์ตกต่ำ ยุคนั้นมนุษย์ต้องทำสงครามกับภัยธรรมชาติเสมอ"



จิตสำนึกตกต่ำ หมาย ถึง มนุษย์นั้นไม่สามารถเข้าถึงการใช้ปัญญาญาณของสมองได้ ดีแต่ใช้อารมณ์รู้สึกกับการนึกของจิตขับเคลื่อนพฤติกรรม และดีแต่ท่องจำข้อธรรมะเท่านั้น แต่ไม่สามารถนำมาใช้ปฏิบัติในชีวิตจริงได้เลย ตัวอย่างเช่น การคิดลบต่อผู้อื่น กล่าวร้ายต่อผู้อื่น หรือการใช้วาจาเหยียดหยามถากถาง จาบจ้วงผู้อื่น เป็นต้น